Oι Ανιχνευτές μας συναντούν την "Ελπίδα"

Φέτος το καλοκαίρι η Κοινότητα Ανιχνευτών του 4ου Συστήματος Αεροπροσκόπων Ηρακλείου Κρήτης άδραξε την ευκαιρία και έλαβε μέρος στην Πανελλήνια Μεγάλη Δράση Υπαίθρου «ΕΛΠΙΔΑ» που πραγματοποιείται ανά τέσσερα χρόνια για Ανιχνευτές.

Έτσι λοιπόν, και έχοντας κάνει μία λεπτομερή προεργασία για τα απαραίτητα εφόδια και έρευνα για τις δραστηριότητες της διοργάνωσης, οι ανιχνευτές της Περιφέρειας Ανατολικής Κρήτης, στις 2 του Αυγούστου συγκροτήθηκαν, και ξεκίνησαν το ταξίδι τους με προορισμό το δάσος των Βρυζών, για την αρχή μίας ξεχωριστής περιπέτειας.

Το πρωί της επομένης, στο λιμάνι του Πειραιά, συναντήθηκαν Ανατολική και Δυτική Κρήτη (Ιεράπετρα, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Χανιά) και όλοι μαζί παρέα ανέβηκαν σε ένα λεωφορείοκαι οδηγηθήκαν στον χώρο της κατασκήνωσης! Έναν χώρο μαγευτικά υπέροχο, καταπράσινο, όπου και να γυρνούσες να κοιτάξεις το μάτι έβλεπε μονάχα πράσινο!

Όταν μας δόθηκαν οι μπλούζες –κροκί χρώματος- και τα μαντήλια της συσκηνίας μας «ΓΚΙΩΝΑ 3» - σκουροπράσινα μαντήλια με έντονη πορτοκαλί γραμμή- ,ήμασταν έτοιμοι να εγκατασταθούμε στον χώρο που μας αναλογούσε. Στην διαδρομή μας συναντήσαμε το stand της τροφοδοσίας, διαφόρων παιχνιδιών, την κεντρική πύλη της Ελπίδας, ένα κοπάδι αλόγων και πολλούς πολλούς ανιχνευτές από πολλά μέρη της Ελλάδας, της Κύπρου, της Γαλλίας, της Αιγύπτου και του Ισραήλ !!

Μπήκαμε στον πειρασμό να ανακαλύψουμε τους νέους πολιτισμούς και τα παιδιά απ’ τα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας. Περιηγηθήκαμε μέσα στο δάσος και μέχρι το βράδυ είχαμε ελεύθερο χρόνο να γνωριστούμε καλύτερα και να οργανωθούμε για το 4ήμερο στο βουνό. Δυστυχώς δεν έγινε ποτέ η Πυρά Έναρξης, παρόλ’ αυτά είχαμε χρόνο να ξεκουραστούμε για την επόμενη μέρα..

Ημέρα Πέμπτη, 4 Αυγούστου, και οι ανιχνευτές μας με το «δι

σάκι» στους ώμους, ξεκίνησαν πρωί πρωί την πορεία τους για το βουνό! Πήραν τον χωματόδρομο παρόλ’ αυτά δεν έλειψαν τα πανέμορφα τοπία με το διασκορπισμένο πράσινο. Έλατα σε κάθε μας ματιά... Και μαζί με τις ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, την ανατολή του ηλίου αλλά φυσικά και την καλή παρέα, η ώρα πέρασε γρήγορα και καταφέραμε και φτάσαμε στον πρώτο προορισμό της εξερεύνησης.

Η οροσειρά να φαίνεται από κάθε πλευρά, και εμείς, εγκατεστημένοι σε έναν πολύ όμορφο χώρο απολαμβάναμε κάθε στιγμή της ημέρας… Τα παιχνίδια, το μαγείρεμα, την ώρα ανάπαυσης κάτω απ’ τον ηλιόλουστο ουρανό, ακόμη και τον ύπνο νιώθοντας την υγρασία να μας τρυπάει τα κόκκαλα, κάτι που γι’ αυτό μας αντάμειψε η ξάστερη νύχτα..

Την επόμενη ημέρα ετοιμαστήκαμε και ξεκινήσαμε για την κορυφή!! Γεμάτοι κέφι ακολουθήσαμε το μονοπάτι που οδηγούσε στην πέμπτη ψηλότερη κορφή της Ελλάδας… Η θέα.. απερίγραπτη… Σε όλη την διαδρομή – η οποία ήταν λίγο ζόρικη – είχαμε πιάτο όλη την Στερεά Ελλάδα, και όσο ανεβαίναμε τόσο μεγαλύτερο δέος μας έπιανε.. Αναρωτιόμασταν πόσο μάταια και «άδεια» είναι όλα, μπροστά στη μαγεία της φύσης…

Μετά από μερικές ώρες φτάσαμε στον προορισμός μας. Την « Βαθιά Λάκκα » !! Ένα καταπράσινο λιβάδι που έμοιαζε με λάκκο, διότι για να φτάσεις εκεί χρειαζόταν να ανέβεις έναν μεγάλο λόφο! Τον ανεβήκαμε έχοντας ένα κοπάδι αγελάδες συντροφιά που βοσκούσε πιο δίπλα , και ετοιμαζόμασταν ψυχολογικά για την ορειβασία του απογεύματος, στην κορυφή «Πυραμίδα» της οροσειράς της Γκιώνας.

Οι περισσότεροι ανιχνευτές κατάφεραν να ανέβουν στην κορυφή μαζί με αυτούς και σχεδόν ολόκληρη η κοινότητα του συστήματός μας. Ήταν μία δύσκολη διαδρομή την οποία δεν μπορούσαν να φέρουν εις πέρας όλα τα παιδιά για αυτό και κάποια παρέμειναν στο χώρο εγκατάστασης. Ευτυχώς, επέστρεψαν όλοι ασφαλείς και το βράδυ ξεκουραστήκαμε όλοι για την συνέχεια της περιπέτειας..

6 Αυγούστου και ημέρα περιλάμβανε την κατάβαση μας από το βουνό και την επίσκεψη μας στο χωριό «Συκιά» . Η κατάβαση πολύωρη και εξουθενωτική. Μετά από περίπου 6 ώρες πορεία, ανεβαίνουμε στα πούλμαν και φτάνουμε στο κατασκηνωτικό κέντρο του χωριού Συκιάς, για να πραγματοποιήσουμε σε 24 ώρες την δράση προσφοράς, τις έρευνες που είχαν αναλάβει τα παιδιά και φυσικά την εξερεύνηση του χωριού.

Όλα βαίνουν καλώς ώσπου στο τέλος της προσφοράς ξεκινάει μία καταρρακτώδης βροχή… ο πανικός επικράτησε και όλοι έτρεχαν να μαζέψουν τα πράγματά τους από τον εξωτερικό χώρο. Εμάς, που είχαμε μείνει στο μονοπάτι, το οποίο ανοίξαμε ως προσφορά στο χώρο, βοήθησαν οι κάτοικοι του χωριού! Ανεβήκαμε στις καρότσες των αγροτικών τους και μας πήγαν μέχρι το κατασκηνωτικό κέντρο.. Τους ευχαριστούμε πολύ!

Το μεσημέρι της επόμενης ημέρας φορτωθήκαμε για ακόμη μία βόλτα στο χωριό Πανουργιάς! Εκεί ήταν που διεξάχθηκαν οι τελευταίες έρευνες με ωραιότερη αυτή της μελισσοκομίας που είχαν αναλάβει παιδιά της κοινότητάς μας, και -για κλείσιμο- party time!! Οι αρχηγοί της συσκηνίας μας μας είχαν ετοιμάσει μπάρμπεκιου με σουβλάκια και μουσική. Το πάρτι αυτό μας έφερε πιο κοντά και γνωριστήκαμε ακόμη καλύτερα.. Και κάπως έτσι τελείωσε το 4ημερο στο βουνό..

Τις επόμενες έξι μέρες τις περάσαμε στην κεντρική κατασκήνωση (camp) που βρισκόταν - όπως προαναφέραμε- στο δάσος των Βρυζών! Εκεί, παίξαμε πάρα πολλά παιχνίδια και ενημερωτικού ενδιαφέροντος για την ιστορία, την χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής και ψυχαγωγίας, συζητήσαμε για επίκαιρα θέματα που μας αφορούν ως εφήβους (επαγγελματικός προσανατολισμός, προκαταλήψεις/ στερεότυπα) και χορέψαμε πολύ! Με περισσότερο να ξεχωρίζουν το παιχνίδι με τους καταπέλτες (απίστευτη εμπειρία) και το πρόγραμμα με τα παιχνίδια « Σε ποιο ουράνιο και τόξο» . Επιπλέον, η κοινότητας μας πήρε μέρος και σε rappel (κατάβαση καταρράκτη με σχοινιά) και σε mountain bike!! Γενικότερα, οι φαντασία του ομίλου προγράμματος της εκδρομής μας άφησε άφωνους με τις ρηξικέλευθες ιδέες του και τις ανατροπές του.

Αποκορύφωμα της κατασκήνωσης, η τελευταία βραδιά, η τελετή λήξης . Οι διοργανωτές είχαν ετοιμάσει για εμάς ένα βραδινό αφιέρωμα στις προηγούμενες «Ελπίδες»με αφορμή την γιορτή των 20 χρόνων της, και μετέπειτα μια συναυλία με live μουσική -στην αρχή – και αργότερα DJ. Εκεί ήταν που η νεολαία ξεφάντωσε.. Να βλέπεις πάνω από 800 παιδιά να χορεύουν όλοι μαζί στον ίδιο χώρο από 5 διαφορετικές χώρες που το μόνο σίγουρο που τους ενώνει είναι ένα. Η αγάπη για τον προσκοπισμό… Ήταν μία απίστευτα συγκινητική η βραδιά, η οποία έκλεισε με το τραγούδι της Ελπίδας, ώστε να δείξει πως μια ακόμη εκδρομή έφτασε στο τέλος της, αλλά ότι πάντα θα υπάρχει η Ελπίδα στις ψυχές των ανθρώπων που θα τους κάνει να ενωθούν ξανά όλοι μαζί…

Τυπικά λήξης. Όλες οι συσκηνίες, όλοι οι ανιχνευτές, οι αρχηγοί, το staff, οι διοργανωτές, όλοι μαζεμένοι μαζί στον κεντρικό χώρο που είχε τοποθετηθεί ο ιστός με τις εθνικές σημαίες.. Θέαμα που σε καθηλώνει. Πάνω από 1200 άτομα έκαναν όλοι μαζί με ευλάβεια την υποστολή των σημαιών και προσευχή… αργότερα μαζεύτηκε η συσκηνία μας και βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες, όπως και με την κοινότητα του 4ου . Μαζέψαμε τα πράγματα μας, αποχαιρετήσαμε του φίλους μας, τα αδέλφια μας και ξεκινήσαμε για το ταξίδι της επιστροφής… Ύστερα από 20 ώρες, επιστρέψαμε στο Ηράκλειο και είδαμε κατάματα ξανά την πραγματικότητα που είχαμε αφήσει στην αδράνεια… Παρόλα αυτά είμαστε όλοι πολύ χαρούμενη, διότι αυτή η εκδρομή αποτέλεσε το πιο όμορφο αποχαιρετιστήριο για τους ανιχνευτές μας που ενηλικιώνονται και φεύγουν από την κοινότητά μας.. Τους ευχόμαστε καλή αρχή και καλές επιτυχίες στη φοιτητική της ζωή!

Τελείωσε η Ελπίδα; Φυσικά και όχι. Γιατί το τέλος της Ελπίδας έρχεται πάντα τελευταίο, και από την στιγμή που εκείνοι που την έζησαν βρίσκονται στη ζωή, θα την κουβαλούν για πάντα μαζί τους. Γιατί τελικά αυτά που μας έλεγαν ισχύουν. Είναι όντως μια απίστευτη και μοναδική εμπειρία.. Και παρά τις πολλές αναποδιές που μας βρήκαν, τις ελλείψεις στην τροφοδοσία, την κακή ενημέρωση, τις εντάσεις, πάντα στο τέλος μένουν τα καλά.. Οι άνθρωποι γενικότερα τείνουν να θυμούνται τα καλά σε ένα γεγονός. Όχι μόνο επειδή αυτά αξίζουν, αλλά αυτά είναι που τους δίνουν ώθηση να συνεχίσουν να υπάρχουν, να έχουν ένα νόημα και μια ιστορία όμορφη να διηγούνται. Το ίδιο και εμείς. Κρατάμε την Ελπίδα ζωντανή μέσα απ’ τις αναμνήσεις μας, που δεν πρόκειται κανείς να καταφέρει να μας τις σβήσει απ’ τον νου. Κρατάμε την Ελπίδα ζωντανή έχοντας επικοινωνία με τους ανθρώπους που γνωρίσαμε εκεί. Κρατάμε την Ελπίδα ζωντανή μέσα απ’ τον προσκοπισμό που έχει φωλιάσει για τα καλά μες ‘ στις ψυχές μας..

Ειρήνη Αγγελάκη – Ανιχνεύτρια 4ης Κοινότητας Ηρακλείου Κρήτης